Direnç
Aklın kaçış yeridir kalbe doğru ... Kalp görmez ama bilir aklın da onu izlediğini , birbirinden asla soyutlanmamış ama düşman iki organın birbirine ateşkesidir direnç. Ortak noktadır, temelinde asalet ve onur vardır . Direnmek 3 çocuklu iki işte çalışan bir annenin pazar gününü çocuklarının okul gösterileri arasında mekik dokuyarak geçirmesidir , direnç eşini kaybetmiş bir babanın kızı ile yağmurlu bir günde dışarıda koşuşturması babanın kızının tebessümünün peşinde koşmasıdır. Direnç aklı ile dalga geçen, kendine güç diyen karar vericilerin olmayan vicdanlarının yerine kendi kocaman kalbini ve cesaretini koymaktır .
Hayatında hiç aşık olmamış, gençliğinde çimenler üzerinde sabahlarken, sevdiği kızı bir kez öpmek dışında başka dert düşünmemeyi bir kere dahi yaşamamışların hayatı, yalnızca siyah ve beyaza boyama çabalarına gökkuşağı fırlatmaktır. Direnmek aşktan bir zırhtır sadece bir kişiyi sevmekten öte kalbe kan pompalayacak aklı da yanına yaver edecek bir inançtır. Yel değirmenlerinden ötesi olmasa da tarihleri hiçe sayan bir hikaye olmaktır don kişot gibi. Jim Carrey'nin de dediği üzere " umarım hepiniz bir gün çok zengin olur ve asıl olayın bu olmadığını anlarsınız" . Direnmek 8-5 çalışmak mottosunu yerle bir edip çocuğu yeni doğmuş bile olsa ailesinin elinden tutup sakinliğe yerleşmektir sırtında bir çanta umut, elinde gitarı ile onları doyurmaktır . Aslına bakarsanız çok güzel bir eylemdir şevkten ve aşktan başka bir yakıtı yoktur ne yazık ki artık çok zor bulunan yakıtlar. Pek de fena olmayan bir kazançla başarılı seneler geçirmiş terfi almış bir yönetici olarak bu satırları yazarken aklımda tek şey var müzik yaparak hayatıma devam etmek bunu yapmak imkansız mı ? Hayır ama bir şeyler korkutuyor ve garanti kazançtan vazgeçmek zor geliyor bu tamamen korkakça, klimalı arabam , borcu henüz bitmeyen evim ve gereksiz onca eşyamla yaşadığım bu kafesvari hayattan neden vazgeçemiyorum. Neden sirkte geçirdiği onca köle yıldan sonra vahşi doğaya, gerçek yaşamıma adapte olamayacağı korkusu yaşayan filler gibi davranıyorum. Bana/bize hayatın böyle yaşanması gerektiğini pompalayan güç ve ekonomik mottolara neden özgürlük pahasına karşı gelemiyorum.
Hayatında hiç aşık olmamış, gençliğinde çimenler üzerinde sabahlarken, sevdiği kızı bir kez öpmek dışında başka dert düşünmemeyi bir kere dahi yaşamamışların hayatı, yalnızca siyah ve beyaza boyama çabalarına gökkuşağı fırlatmaktır. Direnmek aşktan bir zırhtır sadece bir kişiyi sevmekten öte kalbe kan pompalayacak aklı da yanına yaver edecek bir inançtır. Yel değirmenlerinden ötesi olmasa da tarihleri hiçe sayan bir hikaye olmaktır don kişot gibi. Jim Carrey'nin de dediği üzere " umarım hepiniz bir gün çok zengin olur ve asıl olayın bu olmadığını anlarsınız" . Direnmek 8-5 çalışmak mottosunu yerle bir edip çocuğu yeni doğmuş bile olsa ailesinin elinden tutup sakinliğe yerleşmektir sırtında bir çanta umut, elinde gitarı ile onları doyurmaktır . Aslına bakarsanız çok güzel bir eylemdir şevkten ve aşktan başka bir yakıtı yoktur ne yazık ki artık çok zor bulunan yakıtlar. Pek de fena olmayan bir kazançla başarılı seneler geçirmiş terfi almış bir yönetici olarak bu satırları yazarken aklımda tek şey var müzik yaparak hayatıma devam etmek bunu yapmak imkansız mı ? Hayır ama bir şeyler korkutuyor ve garanti kazançtan vazgeçmek zor geliyor bu tamamen korkakça, klimalı arabam , borcu henüz bitmeyen evim ve gereksiz onca eşyamla yaşadığım bu kafesvari hayattan neden vazgeçemiyorum. Neden sirkte geçirdiği onca köle yıldan sonra vahşi doğaya, gerçek yaşamıma adapte olamayacağı korkusu yaşayan filler gibi davranıyorum. Bana/bize hayatın böyle yaşanması gerektiğini pompalayan güç ve ekonomik mottolara neden özgürlük pahasına karşı gelemiyorum.
Yorumlar